W filmie "Notting Hill" Anna (Julia Roberts), patrząc na obraz La Mariée Chagall'a stwierdza, 
że "taka powinna być miłość, powinna unosić się po granatowym niebie"
Moje niebo jest ogromne, pojemne. A lubię... wszystkie jego kolory.

POGODNYCH ŚWIĄT :)

Serdeczności!!!

"Chciałbyś czasem być dziś z tymi, 
co dały ci piękne chwile, 
a ty nie starałeś się nic"

 

Dały, dali... Chciałbyś? Chciałabyś? Czy warto się starać?
Mnie przychodzą do głowy dwie rzeczy: ucieczka, oderwanie, potrzeba odpoczynku od codzienności wypełnionej trudami życia, a także... potrzeba bezwarunkowej akceptacji.

Przytoczone słowa pochodzą z tekstu piosenki Harvest Time.

Zapraszam do rozmyślań :)

                                                                                                               autorstwo/fotoujęcia: RyS       

     ANIOŁ (NIE)UCHWYTNY 

 Nieuchwytny, a jednak... go mam. Prawda, że imponujący?

 Dziękuję!!! :)

Malarz mówi obrazami

pisarz przez... przelane słowa

świat i życie kolorami

dźwięków pełna głowa...

Wszystko tętni tańczy śpiewa
Cisza odpowiada echem
We mnie nowa myśl dojrzewa
Witam ją z uśmiechem :) 

*** 
Jak mawia chińskie przysłowie:
Jeden obraz wart jest więcej niż tysiące słów. 
Myślę, że niejeden obraz wart jest tysiąca słów. 

*** 
Dzień za horyzontem znika
Słońce w chmur pierzynach tonie  
Usadowię się wygodnie
I ogrzeję dłonie

W (nie)codziennych widowiskach
Widzę ogrom siły moc
Usadowię sie wygodnie
Zanim przyjdzie noc
  
SZALEŃSTWO NATURY
(fotka jeszcze ciepła)  

 

 


DRZEWO MYŚLI - drzewo myśl...OWE.

Zastanawiałam się, jak zobrazować myśl? 

Coś, co ma (gdzieś) początek, co wyrasta, narasta, zmienia kształty.

To trudne zadanie. 
Przecież myśl jest nieuchwytna w formie. 
Może być jednak skończona. 

Jaki może mieć ostateczny kształt?

***

                                                            patrząc w CZŁOWIEKA... 2

Człowiek jest fantastycznym miejscem :)
Miejscem, gdzie coś wyrasta.
Wyrasta MYŚL.
Patrząc w siebie, widzę całe pola dojrzewających myśli. Upraw bardzo absorbujących.
Widzę drzewa myślowe... które, odpowiednio pielęgnowane, wydadzą za jakiś czas owoce. 
Teraz potrzebują spokoju, słońca, i... cierpliwości. Tu nie można ponaglić, przyspieszyć, chociaż... 
świat, otoczenie wpływa mobilizująco. 
Emocje podtrzymują myśli i... UWAGA! stanowią pewnego rodzaju (nie)bezpieczeństwo. 
Mogą zamienić się w rwącą rzekę...

*** 

moja JESIEŃ malowni©zA

(jesień nie musi być smutna) 

***

                                                             Szarpnąć, by... WYDOBYĆ.
Szarpiemy się.
Czasami szarpie nas (nami!) samo życie.

Drzemią w nas niezbadane, nieodkryte pokłady wszelakich dóbr. Leżą głęboko i nawet nie mamy pojęcia, jak ogromne nosimy bogactwo. Złoża te uaktywniają się w odpowiednich warunkach, poddawane zmiennym życia wpływom. Poprzez ludzi, poprzez zdarzenia zewnętrzne, w zetknięciu z nowym czy nieznanym, ale także pod wpływem naszych samotnych wędrówek i wewnętrznych podróży.  
Uaktywniają się nasze (nie)możliwości.

Na ogół zachowujemy się powściągliwie, zachowawczo, w obawie o spokój i własne bezpieczeństwo. 
Pod nieśmiałością ukrywamy strach. Siedzimy w wygodnych skorupkach, zabezpieczonych na różne sposoby. Zamykamy się w ciepłych pokojach lub zimnych i niedostępnych zakamarkach własnych budowli. Niedotykalscy. Trudno do nas dotrzeć. Trudno nas odnaleźć, a co dopiero PORUSZYĆ .  
Trzeba dobrze szarpnąć, by cokolwiek z nas wydobyć. Bronimy się. W szarpaninie pojawiają się emocje, docieramy do własnych granic.

Dopiero w skrajnych emocjach poznajemy własne reakcje, nasze możliwości lub naszą (nie)wydolność.

 ***

 


 perełki

twórczo wybiórczo chaotycznie

życiu wykradam pamiątki układam

tu gesty tam wspomnienie

ot, jesienne zamyślenie...

                                                          patrząc w CZŁOWIEKA... 
                              ***
                    Zawsze szukam głębi w spojrzeniu. 
Poszukuję jej w każdym człowieku i we wszystkich przejawach życia. Można tam dotrzeć również poprzez oczy. Liczą się te chwile, gdy udaje się być bliżej. Często opisujemy spojrzenia... spokojne, łagodne, srogie, pochmurne, ciskające piorunami... zupełnie podobnie jest z otaczającą nas naturą. Patrzymy lub... oglądamy.
Bliskie spotkania to te, które odbywają się na linii wzroku.
Gdy wiązki spojrzeń trafiają na siebie, gdy się przetną, zachodzi reakcja, ja ją nazywam iskrzeniem. Czasami iskrzy na całej linii :)  
Patrząc, odkrywamy... swoje własne odczucia. 

                            ***

(dok) ŁADNIE ZEPSUTE

 

"Biegnę kiedy wstaje świt,

Biegnę brzegiem morza boso,

Biegnę w pulsie mojej krwi,

Biegnę z wiatrem mego losu,

Biegnę lekko i bez planu,

Biegnę długo, biegnę chciwie,

Biegnę w rytmie oceanu,

Biegnę wdzięczna i szczęśliwa,

Bo słyszę głos – głos wiatru, piasku i fal,

Co uspokaja mnie, że właśnie tak miało być,

I mam nie pytać już, bo tylko tak mogło być…

Mam nie pytać,

Bo tylko tak mogło być..."

***

"Targane sztormami dusze, gdziekolwiek są

i w jakichkolwiek warunkach przyszło im żyć,

wiedzą, że na oceanie życia śmieją się wyspy szczęśliwości,

a na ich przybycie czeka słoneczne wybrzeże ideału" 

***

 James Allen "Tak jak człowiek myśli"

 

... ŁAGODNIE  :)

WSPOMNIENIE LATA

GDZIEŚ "TU" CZY "TAM"
ZA TĘCZĄ
GDZIE SZCZĘŚLIWĄ ODNAJDZIE MNIE
KTO ZE MNĄ BYĆ CHCE...


"(...) Rzeczywistość Obserwowana jest wspaniała - to bardzo rzadki i bardzo wzniosły stan przeżywania, który ludzie rzadko osiągają. Można by przypuszczać, że ona jest najczęściej odbierana, ale okazuje się, że jest inaczej i wiele osób przeżywa całe życie, osiągając ten wzniosły stan świadomości jedynie okazjonalnie. Większość opiera się na Prawdzie Wyobrażonej i dlatego przeżywa
Rzeczywistość Wypaczoną."
N. D. WALSCH

 

















CUDA WIANKI





Inspiracja muzyczna:  
Ania Broda  
Siedzieli na ganku w wiankach z majeranku... 

***

"... żeby tak nie październiczeć ..."

                                                                                                               UX! To dla Ciebie :P

                                                            CUDNE MA RUD(N)E

(jak) ANIOŁ?







Aniołem niebieskim 
(po)ZOSTANĘ
roztoczę blask... 
miłości krąg
gorącą lawą 
dobrych myśli
zaleję zimny 
serca ląd
z promiennym 
kwiatem 
na ramieniu
bo w duszy 
nowy 
wciąż zakwita 
wyruszę w podróż
ku przeznaczeniu
Wszechświatów 
przestrzeń nieprzebyta... 

                                                                                                                        O INTUICJI 

  na wyraźną prośbę/sugestię SzczeRySa

Intuicję MAM (?)
Tak. Sama już nie wiem. Bardzo możliwe, że tak. Czasami.
Moja bardzo często zawodzi. W sensie, że... płacze. Łka.
Płacze jak dziecko rozżalona. Ale czasem wychodzi.
Wychodzi się wietrzyć. Chyba znów właśnie wyszła.
Zostaję sam na sam z naiwnością, ze ślepą wiarą w innych, 
z bezradnie rozłożonymi łapkami.

Co się stało z moją INTUICJĄ?
                                                
Zawsze wierzyłam w ludzi. 
Ilekroć wypowiadam te słowa, dostaję cios pod żebro.        
                                                                               KOPNIAKA.
I wtedy jakby na złość, to właśnie ludzie zaczynają pokazywać swoje ciemne oblicza, jakby COŚ (lub ktoś) chciało mnie przekonać, bym zmieniła zdanie...

                                                  Oj! BĘDZIE, BĘDZIE ZABAWA...         BĘDZIE SIĘ DZIAŁO.


P.S. Czy mówiłam, że lubię zepsute zdjęcia?

                                                                            (jak) W WYTWÓRNI FILMOWEJ

W naszym umyśle toczą się różne historie.

Opowiadamy je... opowiadamy o sobie, o innych, o tym co się wydarzyło, 

sami sobie, przekazujemy dalej, sprytnie wplatając różnie wątki. 

W umyśle dobrze wiemy „co” i „dlaczego...” 

Kto czuł, kto nie, kto zawinił... Kto... „co” i „czego” nie zrobił. 

Wystarczy temat.

Tworzymy filmy. Powstają obrazy. To świat, w którym wszystko jest możliwe.

I tu pora na małe „ale”.

Te historie zazwyczaj są nieprawdziwe. Istnieją tylko w umyśle, mijają się

z rzeczywistością, choć nam wydają się bardzo realne.

***

NIEBO MALOWANE: ŚWIAT CZARODZIEJ

A właśnie, że...                                                   PYTAJ!

Pytaj, pukaj, upominaj się o uwagę. 

Zaznaczaj swoją obecność. Pokaż światu jaki jesteś WIELKI.

Dobry, czuły, mądry, wrażliwy.

I dziel się najlepszym. Dobrem, które posiadasz.

Masz prawo do lęków, wątpliwości, do gorszych chwil.

Ale nie pozwól, by to one, zdominowały twoje życie.

Właśnie od tego masz innych ludzi, którzy tylko czekają,

by towarzyszyć ci w twojej drodze.

***

Nie idź samotnie.

Nie zamykaj się.

Nie znikaj (w) sobie. 

***

"Gdy zwracasz się do kogoś, wtedy zwracasz się do siebie."

N.D. WALSCH

Szczelina w moim niebie                                                                  dla Ciebie.

... ISTNE SZALEŃSTWO (!?!)

UWIELBIAM NIEBO ROZGRZANE DO CZERWONOŚCI

KOCHAM CHMURY.... I MALARSKOŚĆ NATURY

Po opublikowaniu kilku postów, zaczęłam się zastanawiać CO JA TUTAJ ROBIĘ?
Chwilę trwało, zanim przyszła odpowiedź.
Teraz już wiem.
...
Odpowiedziałam... odpowiadam... SIEBIE UKŁADAM :)

ODDECH

Powiewem rześkim

słońcem południa

rozświetlam serca

pulsujące cienie,

coś się wyrwało,

coś zatrzymało,

coś znów uciekło LEKKIE...

(wspomnienie)

(po)RANEK

w przymierzalni

Słoneczne ramię

Ziemię obejmuje

Wesoły chochlik

twarz opromienia

Radosna myśl

w duszy kiełkuje

Coś zmienia, a może...

niczego nie zmienia.

Drobnych uniesień

krótkie chwile

Nadzieje dają

budzą wspomnienia

Wszystko ożyło

i z czasem już płynie

A ja przymierzam NOWE

(marzenia)

(po)GODNIE

na parapecie duszy

Grzeją się myśli

z dawna oswojone

Przychodzą nowe

miejsca szukają

Łaskoczą miękko

dotyku spragnione

Otwieram sennie ok(N)o

uciekają...

BĄDŹ

Chodzę zakręcona
lekko oszołomiona
tuż nad Ziemią mnie unosi
zachwytu obłok 
...
wokół snów
...
znów?
...
nocą dniem życiem snem
...
mów...tak przyjemnie
nuć cicho obejmij lekko przytul

...

bądź snów cudownych
tematem wymarzonym 

... 

nocą dniem życiem snem 

... 

bądź.   

                                                                                      

TAJEMNICA ŻYCIA. 

Życia nie umiem- życia nie rozumiem. 

Kiedyś pojawiła się we mnie taka myśl.

Zadałam sobie pytanie: czy można zrozumieć życie?

W duchu odpowiedziałam, że...można. 

Nawet, jeśli zajmie to nam całe życie ;)

Ćwicząc zmysł obserwacji i uważność, nasłuchując,

WYPATRUJĄC ZNAKÓW na drogach.

Bo... wszystko do nas mówi.

Czasem problem tkwi w błędnej interpretacji.

Chcę rozsiewać ziarenka ŚWATŁA, by wyrastały z nich świetliste rośliny,

by kwitły w sercach i roztaczały aromat delikatności, ufności i spokoju.

(O)By przyciągały swoim blaskiem i wydawały kolejne nasiona DOBRA.

By dawały radość. 

bla, bla, bla...

DOŚĆ!!!

WYBIERAM (z) ŻYCIA RUMIEŃCE :)

***

SPOSÓB NA (prze)ŻYCIE. Jak go odnaleźć?

Różne szkoły różnie mówią.

NAJTRUDNIEJ być na bieżąco,

równocześnie uczestniczyć w zdarzeniach, 
przeżywać je w sobie

i być obok, jako zewnętrzny obserwator 
zachowujący zdrowy dystans.

Trening czyni mistrza.

Lata wprawy. Lata ćwiczeń.

***

Nie mówię ŻEGNAJ/WZGÓRZE SERC

Spotkamy się na wzgórzu serc,

wysłanym delikatną treścią,

gdzie zmiękną kształty sztywnych form,

czas spłynie opowieścią.

O tym co w duszy głęboko ukryte,

wiatr ciepły wątpliwości rozwieje,

łagodnie odejdą słoną łzą,

oczekiwania i spełnione nadzieje.

Woalem wzruszenia ramiona otuli

troskliwa ręka czułości,

roztoczy spokój kolejna odsłona

na nowo pojętej miłości.

Wówczas poczujesz dziwne wzruszenie,

znajomy dreszcz ciekawości.

Zaufasz. Pomyślisz, że wiele nie trzeba,

by doznać cudu RADOŚCI :)