(...)

W tym poranku z jedwabiu, tu gdzie chłód przebywa,

Rozkosz sen opłakuje zagrożona wielce,

Dłonią słońca ujęte przebudzone ciała 

Drżą na myśl, że ponownie odzyskają serce.

(...) 

Słucham cię całym życiem i nie umiem zniszczyć

(...)

Wow! Wow! Wow! Poranek  przywitał mnie słońcem i poezją. Przypadkiem trafiłam na wiersze Paula Eluarda