"Jestem pewien, że można ze snów
Stworzyć most, co granice pokona
Dwojga dusz... "
Życie cię złamie. Nikt cię przed tym nie ochroni, życie samotne też nie ochroni, bo samotność złamie cię swoją tęsknotą. Kochać trzeba. Musisz poczuć. To jest powód, dla którego jesteś tutaj na ziemi. Jesteś tu, aby ryzykować swoim sercem. Jesteś tu, aby zostać pochłoniętym. A kiedy zdarzy się, że jesteś złamany, albo zdradzony, albo zostawiony, albo zraniony, albo śmierć pędzi w pobliżu, pozwól sobie usiąść przy jabłoni i słuchać, jak jabłka spadają wokół ciebie w sterty, marnując ich słody. Powiedz sobie, że skosztowałeś tyle, ile mogłeś.
Louise Erdrich
Takie wydarzenia ładują, wzbogacają, relaksują, zawsze zmieniają perspektywę, poszerzają horyzonty i poruszają głęboko. Procentują w czasie, odmieniają i rozwijają. Tak się stało i tym razem. Podczas trzydniowego pobytu na łąkach Stajni Zaleście, w doborowym towarzystwie ciekawych ludzi, pięknych koni i własnym, nakarmiłam się wybornie. Przywiozłam mnóstwo wspomnień, inspiracji i spory zapas radości, który schowałam i noszę w sercu.
Miło
wspominam warsztat Agnieszki Okońskiej - lepienie koników z
użyciem rzeźbiarskiej samoutwardzalnej gliny. Podczas wprowadzającej medytacji z delikatnym
podkładem muzycznym, ujrzałam mojego konia i wyraźnie poczułam jego energię. Pojawił się lekki, jasny, szczęśliwy i taki... kochany. Niesamowicie budujące przeżycie.
Wracam... do serca wracam...
I zaczął mówić do mnie...
W moim ogrodzie, przy siatce ogrodzenia, pojawiła się nieznana mi dotąd roślina. Nie potrafiłam sama, więc... zrobiłam fotki i wysłałam do znanego specjalisty od dzikich roślin, Łukasza Łuczaja, z prośbą o rozpoznanie. Okazało się, że to dzięgiel leśny, popularna i znana od dawien dawna, ludowa roślina lecznicza.
Szukając w necie informacji odkryłam, że jedna z jej odmian, arcydzięgiel, nazywana jest Zielem Ducha Świętego, a także wskazówkę "poddaj się prowadzeniu Ducha Świętego, pozwól jemu decydować, gdzie powinnaś pozostać." Poprosiłam o jaśniejszy sygnał. Dzisiaj z rana trafiłam na horoskop półroczny, w którym znalazłam jasną wskazówkę odnośnie tego, co mnie w najbliższym czasie czeka, a jest to... PRZENIESIENIE.
Tak się składa, że w pracy ktoś głośno wyraził chęć, żebym dołączyła do jego zespołu. Oczywiście, jak to ja, miałam obawy, czy podołam, czy jestem w stanie nauczyć się nowych zadań. Dużo myślałam i dzielnie... postanowiłam poddać się prowadzeniu. Niech się dzieje wola nieba :)))
„My ludzie lubimy wiedzieć, dokąd zmierzamy, ale kreatywność wymaga, abyśmy podróżowali ścieżkami prowadzącymi do nie wiadomo dokąd. To wymaga od nas wejścia do granicy tego, co wiemy, a czego nie wiemy. ... pomiędzy znanym a nieznanym jest słodka miejscówka, gdzie dzieje się oryginalność; kluczem jest umieć tam zostać bez paniki. "
Ed Catmull, Kreatywność S.A.
* Wyrocznia Anioła pochodzi ze strony Magiczne Skrzydła (fb), na którą trafiłam ... przypadkiem (???)
Kolekcja Ser©...owA
Okaz 27. Olśnienia... Chwile, które odmieniają.
Niewielkich rozmiarów książeczka autorstwa Magdaleny Rybak zawiera 38 krótkich historii z życia
38 znanych osób, ludzi którzy żyją i tworzą z pasją. Trafiła do mego serca już za sprawą pierwszej opisanej... "Dziewczynka z balonikami" Agi Zaryan, to moja bajka. Polecam całość, przyjemnie się czyta.
Głos piękna mówi delikatnie; wkrada się tylko do najbardziej przebudzonych dusz.
Friedrich Nietzsche
dwie siostry: 💛💛
Korzeń mniszka, ziele bodziszka, czyli... mój nowy, zdrowy, ziołowy zestaw ratunkowy "po szerokości".
W zestawie znajdują się zioła, których do tej pory nie stosowałam, z wyjątkiem czosnku niedźwiedziego. Zakupiłam, odebrałam i już stosuję. Bodziszek jest delikatny w smaku, piję już trzecią szklankę. Na szczęście nie trzeba gotować, wystarczy zalać i pozostawić na 10 - 15 min. A zapach ma zupełnie niestraszny, przypomina odrobinę zioła prowansalskie. Ciekawa jestem bertramu - przyprawy Św. Hildegardy, który jak większość przypraw dodajemy do potraw w postaci sproszkowanej. Kwiaty malwy czarnej i nagietka, to zaległy odrębny temat...
Oczywiście, całe zakupy, to takie moje malutkie działania w ramach poszerzania.
I tu zamieszczę cytat Diane Ackerman, który w dzisiejszej audycji porannej przytoczył Fryderyk Karzełek:
"Nie chcę pod koniec życia stwierdzić, że przeżyłam tylko jego długość. Chcę przeżyć też pełną jego szerokość."
Proś, a będzie ci dane...
Wczoraj wieczorem, udając się na spoczynek, poprosiłam niebo o uzdrowienie zmęczonego ciała, o coś co mi pomoże wrócić do formy po zimie. Dokucza mi przesuszona cera, słaba kondycja i ogólne osłabienie, a do tego jakby nieco gorzej widzę. Najwyraźniej potrzebuję wiosennego powietrza oraz przypływu cudotwórczych, życiodajnych energii do odnowy i regeneracji organizmu. Nad ranem obudził mnie intrygujący sen.
Byłam w gabinecie u lekarza. Właściwie już wychodziłam. Kobieta za biurkiem powiedziała, że jest coś, co może mi pomóc. Przekazywała mi dwie recepty, mówiła o dwóch specyfikach, ale ja usłyszałam wyraźnie coś, co już świadomie postanowiłam zapamiętać: "tu może pomóc bodziszek". Zobaczyłam we śnie bujną, jak żywą, zieloną roślinę z delikatnymi fioletowymi kwiatuszkami.
Najciekawsze jest to, że nie znam... nie znałam i nawet nie miałam do tej pory kontaktu z rośliną, nawet na tyle, żeby zapamiętać choćby nazwę. Nigdy nie zwracałam na nią uwagi. Natychmiast, co u mnie oznacza przy porannej kawie, wyszukałam garść informacji, żeby się podszkolić i chociaż trochę w temacie uświadomić.
hmm... okazuje się, że bodziszek cuchnący (Geranium robertianum), bo taka jest jego pełna nazwa, może być bardzo pomocny w wielu przypadłościach. Wpływa pozytywnie na stan skóry, ma właściwości przeciwwirusowe i pomaga na oczy. Surowcem jest kwitnące ziele.
[ klik serduszko: 💚 ]
Życie mówi obrazami... i wyraźnie naciska.
Wstałam
późno, zmęczona. Śniła mi się moja mama, która ostatnio przechodzi
jakieś zawirowania zdrowotne. Pomyślałam, że poczuła się lepiej, skoro
już krząta się w ogrodzie. Była smutna. Oglądała kwiaty, sadziła rośliny. Wyszłam do
niej... dotykając liści, wskazała na wetkniętą w ziemię większą sadzonkę,
ze słowami "miałam dać tobie, ale posadziłam u siebie". Wyglądało to na
drzewko szczęścia, drzewo życia, symbol zdrowia, rodziny i połączenia z przodkami. Liść
zobaczyłam w powiększeniu. Nie wiem dlaczego, ale we śnie pomyślałam,
że to bez, kwiaty którego, uznawane są za symbole miłości i radości. W milczeniu wróciłam do siebie.
Miałam, ale nie dałam. I tak od pokoleń.
Odkąd pamiętam wypatruję tej miłości i radości. Odkąd pamiętam... czekam :)))
Historia lubi się powtarzać... [klik:💗💗💗]
Uśmiecham się szeroko, ponieważ przed chwilą dotarła do mnie przesyłka, a w niej... mała buteleczka.
💓💓💓 warto było czekać :)))
Życie mówi obrazami
Niedzielny poranek. Słoneczny, beztroski, przyjemny. Popijając kawę, przeglądam dzisiejsze posty na fb.
Uwagę przyciąga zdjęcie z podróży, zamieszczone przez Łukasza Jakóbiaka (fot. Kariny Rucka) - uwielbiam dalekie horyzonty. Na innej stronie (Ravenous Butterflies), zatrzymuje mnie cytat z książki Sarah Dessen... i motyw domu z obrazu Klimta.
Nie znam twórczości autorki, więc przeglądam tytuły wydanych książek. Szybko się orientuję się, że to literatura dla młodzieży. Intuicyjnie wyławiam dwie okładki z powodów oczywistych oraz intrygującą trzecią.
Życie mówi obrazami.
Mroźny poranek. Zamykam oczy, na szarym tle pojawia się ciemniejszy prostokąt. Wyobraźnia rysuje furtkę - kutą, wymyślnie powyginaną z metalowych prętów, z motywem aniołków wkomponowanych w przeplatany artystycznie wzór. Furtka urasta. Stoję przed zamkniętą bramą... bramą prowadzącą do przypałacowego ogrodu (?)
Umysł podpowiada "wracaj". Wracaj, wróć, miałaś szukać bólu. Jednak uciekam. W beztroskie dzieciństwo, widziane z pozycji dziewczynki w bawełnianej sukience do kostek, w białych skarpetkach i delikatnych sandałkach z paseczków. W koszyczku niosę przygotowaną samodzielnie niespodziankę, drugie śniadanie dla mego dziadka. Nie wiem jak to się stało, jak i dlaczego... Zdumiona odkrywam, że przeniosłam się w czasie. Wróciłam do dzieciństwa, do chwil szczęśliwych, jasnych, klarownych, poukładanych. Lekkich, a jednak osadzonych w stabilnej męskiej energii. Bezpiecznych. Widzę siebie biegnącą w podskokach, uśmiechniętą i beztroską, pomimo drobnych obowiązków, które z powodzeniem mogło wykonać dziecko.
Wszystko zapisuję. Rysuję bezwiednie ołówkiem, mój obraz, na odwrociu kartki.
Wieczorem, oglądając przypadkowo napotkane w sieci zaproszenie na wernisaż nieznanej mi dotąd malarki, odkrywam obraz z mojej wizji. I tu następuje zdziwienie - przez otwartą bramę przechodzi... staruszka.
*** Oglądając zaproszenie na wernisaż, zrobiłam zrzut ekranu - obraz namalowała pani Krystyna Kunicka, której malarstwo można aktualnie podziwiać na wystawie w białostockich Spodkach.
Luty, miesiąc serduszek, mój ulubiony miesiąc zimowy. Cebulowy. Kwitną hiacynty, tulipany, intensywnie przebija słońce, momentami, odzywają się ptaszorki, wyraźnie czuć już oddech nadchodzącej wiosny...
Primavera - od wczoraj za mnę chodzi. Najpierw wyskoczyła we włoskiej zabawie, w słowach "na dziś", później pojawiła się w "Futuryzjach", utworach "hay-kay" Anatola Sterna, przy okazji zainteresowania tematem historii [haiku w Polsce]. A do tego Primavera Jastrzębia Góra zaprasza na wczasy nad morzem... hmm.
Czuję się zaproszona :)))
1. Ta senna panna
Zwie się tak: primavera,
Ta wonna donna.
2. Przyszła (był chory),
Wiosna najgrubsza w pasie
W bluzce w kwiateczki.
3. Zapach obory:
Czy wiosna krowy pasie?
(Bardzo był chory).
(A.Stern)
Kukułka styczniowa
